dinsdag 16 november 2010

17 november 2010, de dag van het vroeggeboren kind...

Op deze manier wil ik even stil staan bij deze dag...

Ik was in juni zo ongelofelijk fier op mezelf, ik was zes maanden zwanger en had eigenlijk nog niets gekocht voor onze kleine pruts die verwacht werd rond halverwege september. Ik was van plan alles te kopen in de solden, dan ging ik me eens echt goed laten gaan. Plannen werden gesmeed om met de meter-to-be Gent te veroveren. Ik keek er echt naar uit... Maar daar stak iemand een stokje voor.

Op 18 juni, ging ik met krampen in mijn buik richting huisarts, die me dadelijk doorverwees naar het ziekenhuis en waar ik na een kwartiertje al in een ziekenwagen werd geduwd richting UZ Gent. Iedereen, behalve ikzelf, was er blijkbaar van overtuigd dat ik nog die nacht ging bevallen. Ik kneep mijn benen stevig dicht, maar na een weekje vond mijn kleine pruts dan toch de uitgang. Op 24 juni 2009 kwam er een lief klein ventje op de wereld. Mauritz is zijn naam. Veel te vroeg kon ik hem bewonderen, alleen moest dit de eerste week van op een afstandje. Ik hield Mauritz drie dagen na mijn bevalling eindelijk vast en liet hem nooit meer los. Halverwege september konden we eindelijk het UZ Gent verlaten en begon het leven met ons drietjes thuis... en daar genieten we nu (meestal) nog van...

Voor de mensen die graag meer info willen over (extreem) premature geboren baby's is de site van het VVOC

Mauritz, net geboren, zo een twee uur oud
(28weken oud, 1504gram en 41cm)



Mauritz ergens halverwege oktober, bijna 16maand
Zegt heel af en toe eens mama, maar vooral Dada
stapt net nog niet, verkent de wereld nog op zijn knietjes...

Dus bij deze BEDANKT aan alle mensen ( maar dan ook iedereen) die er voor ons waren tijdens deze periode... 


10 opmerkingen:

  1. O wat een klein hummeltje was hij en wat een mooie 1,5 jarige nu!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. als ik die blauwe lakentjes met wolkjes zie dan krimpt mijn hart ook weer ineen. ook onze flinke zoon werd te vroeg geboren. op 33 weken "vliezen gebroken", ziekenhuis binnen, jouw scenario: met de ambulance naar Gent, nog 5 dagen kunnen ophouden met helse weeënremmers en dan kwam onze kleine pitou ter wereld. na vier dagen mocht hij mee naar Waregem waar hij nog twee weken verbleef. een hels gebeuren maar je ondergaat het in een rush en wat een moment om naar huis te gaan.
    Maar het zijn wel superboys dat we hebben é!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Anaïs, jullie hebben dat geweldig gedaan ! Reden genoeg om trots te zijn op die dappere en sterke Mauritz! En op jezelf ook natuurlijk!
    x

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hallo, in de vroege uurtjes lazen we jouw berichtje op je blog. We zijn heel blij dat je samen met ons (de ouders van de Vereniging Voor Ouders van Couveusekinderen) deze dag onder de aandacht wil brengen. Op deze manier schenken we verdiende aandacht aan alle vechtertjes en hun ouders. Misschien is het leuk om hierbij ook onze website te vermelden zodat sommige ouders de weg vinden naar wat meer info: www.VVOC.be We wensen jullie en de kleine Mauritz nog veel succes!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. @ VVOC: zal ik zeker doen, goed idee
    Aan alle anderen, merci om samen met mij eens stil te staan bij voor mij een heel bijzonder moment...

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat zwaar moet dat geweest zijn. Hopelijk doet Mauritz het nu wel goed.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. En zie die flinke kerel nu. Hier ook een couveusekindje. Volgende week wordt onze meid al 1 jaar en net zoals bij je Mauritz, zie je dat helemaal niet meer! Onze kleintjes dat zijn echte vechtertjes!!! Goed trouwens dat er een dag is speciaal voor de couveusekinderen, want velen beseffen niet goed hoe zwaar dat wel is voor ouders.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ah ah, wat een klein maar vooral lief hummeltje was dat!
    Ik wens jullie al het beste!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. blij blij blij... dat alles goed uitdraaide.
    Mooi om te herdenken, geniet van je kleine kapoen. mieke

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Hier ook een vinnig vechtertje. Mijn dochtertje-Merel- is nu 18 maanden oud- 8 kg en 72 cm. Ze is net als jouw zoontje op 28 weken geboren (amper 960gr en 37cm). Ik had een zwangerschapsvergiftiging en heb het nog 3dagen kunnen uithouden tot de dokters de beslissing namen om ze met een spoedkeizersnee geboren te laten worden. Heb alles in een roes beleefd en het was een helse periode maar hetgeen je er dan voor in de plaats krijgt... 't zijn speciale prutskes die prematuurtjes. En sinds 7 weken heeft ze een flinke broer -Ferre- die op de uitgerekende datum geboren is!
    Aan de mensen achter het VVOC; jullie website was een hart onder de riem in die moeilijke periode.
    Aan Mauritz en de mama en de papa; heel veel succes in de toekomst!

    BeantwoordenVerwijderen